سوال کننده محترم اذعان دارند که مطلب فوق در صحیفه نیامده و البته دلالت دیگری نیز وجود دارد که چنین جمله ای نمی تواند در سال 42 منتسب به ایشان شود. زیرا در آن سال نیرویی تحت عنوان پاسدار وجود نداشته و نیروهای انتظامی تحت عنوان افسر، درجه دار، پاسبان یا ژاندارم... مطرح بودند. با این حال امام خمینی(س) مطالب فراتر از آن هم دارند که اگر ایشان نگفته بودند، به زبان و قلم آوردن آنها جرات می خواست. به عنوان مثال ایشان در 17 دی ماه 57 بعد از آنکه برخی افراد ضد مذهبی زمزمه می کردند که با رفتن شاه دیکتاتوری سلطنتی پایان می یابد، ولی اگر حکومت اسلامی در ایران تشکیل شود، دیکتاتوری دیگری بوجود خواهد آمد، امام خمینی(س) مطالبی گفتند که پاسخ به آن زمزمه ها است و البته یقین داریم که امام خمینی(س) به آنچه می گفتند باور جدی داشتند. به عبارات زیر بنگریم:
«ما دنبال یک حاکم تقوادار، تقواى سیاسى لااقل داشته باشد، نخورد مال این ملت را، هدر ندهد مال این ملت را، ما دنبال این مى‏گردیم. ما [که‏] مى‏گوییم حکومت اسلامى، مى‏خواهیم یک حکومتى باشد که یک قدرى شبیه باشد به این حاکم هاى ما (منظور حکومت معصومین است). اینها کجاى حکومت اسلام دیکتاتورى بوده است که آقایان سخت از این مى‏ترسند! دیکتاتورى چیست؟ حکومت اسلام، حکومت قانون است. اگر شخص اول مملکت ما در حکومت اسلامى یک خلاف بکند، اسلام او را عزلش کرده. یک ظلم بکند، یک سیلى به یک کسى بزند- ظلماً- اسلام او را عزلش کرده، او دیگر قابلیت از براى حکومت ندارد. این دیکتاتورى است؟ حکومت قانون است، قانون خدا؛ یعنى حاکم، یعنى شخص اول مملکت، اگر یک کسى یک چیزى داشته باشد، شکایتى داشته باشد از او، پیش قاضى مى‏رود و او را حاضرش مى‏کند و او هم حاضر مى‏شود. چنانکه شد، حضرت امیر این کار را کرد. ما هم یک همچو حکومتى مى‏خواهیم: حکومت قانون. قانون، آن هم آن قانون؛ آن هم قانون مترقى اسلام.» (صحیفه امام، ج‏ 4، ص397).

. انتهای پیام /*